از سالروز وفات احمد ظاهر یادبود به عمل آمد

 احمد ظاهر آوازخوان پر آوزه افغانستانی است که گفته می شود از او در چندین کشور های جهان یاد می شود و آهنگ های ظاهر طرفداران گسترده ای دارد.

۲۴ جوزا سالروز وفات احمد ظاهر است که همه ساله از این روز در بین فرهنگیان و آوازخوانان افغانستان تجلیل می شود.
امروز دوشنبه بیست و چهار جوزا مصادف است به سالروز وفات احمد ظاهر آوازخوان سرشناس افغانستانی.
فرهنگیان و آوازخوانان کشور که امروز در کابل گردهم آمده اند احمد ظاهر را هنجره دست نیافتنی دانسته و می گویند که او در بین آوازخوانان افغانستانی و منطقه دیگر تکرار نخواهد شد.
احمد ظاهر ده ها آهنگ دارد که هر آهنگ او طرفداران خاصی در بین اقوام افغانستان و دری زبانان ایران و تاجیکستان دارد.
“مرگ من روزی فرا خواهد رسید، در بهاری روشن از امواج نور یکی از خواند های او است.
تنها صداست که می ماند کتابی است که شعر و آهنگ های احمد ظاهر در آن نوشته شده و تا هنوز که حدود ۳۶ سال گذشته است طرفداران خود را در بین جوانان و شهروندان کشور دارد.
او تا هنوز به زبان های دری، پشتو، اردو و انگلیسی آواز خوانده که گفته می شود شماری از ایرانیان هنوز هم احمد ظاهر را آوازخوان نابغه می دانند.
شماری از دوستانی احمد ظاهر به این باورند که مرگ احمد ظاهر نشان دهنده مرگ موسیقی افغانستان است که بعد از آن آوازخوانی به پیمانه او آواز نخوانده است.
دوستان احمد ظاهر نقل می کنند که او (احمد ظاهر) آدم بسیار سخی (خیرخواه) بود و برخی اوقات پولی را که او از راه موسیقی بدست می آورد برای فقرا توزیع می کرد.
ظاهر تحصیلات خود را در مکتب حبیبیه تمام کرد و بعد از آن در هندوستان در رشته تعیلم و تربیه تحصیلات عالی خود را به اتمام رساند.
او آوازخوانی را از دوران مکتب در لیسه حبیبیه آغاز کرد، اولین خواندنی را که او در رادیو تلویزیون ملی آن زمان شروع کرد شعر از “هر” غزنوی (به تو ای ماه پاره میزبد میزبد ؛ گر کنی یک نظاره میزبد میزبد) بود.
آخرین خواندن او در رادیو تلویزیون ملی، “باده ها خالیست خالی‌ ساغر مینا کجاست ؛ درب میخانه است بسته ساقی زیبا کجاست ” می باشد که احمد ظاهر سروده است.
احمد ظاهر در سال ۱۳۵۸ هجری خورشیدی به تاریخ ۲۴‌جوزا در سن ۳۲ سالگی در نتیجه رویداد ترافیکی در سالنگ کشته شد و بعد از مرگ او طرفداران آوازش اندوهگین شدند.

منبع: خبرگزاری بخدی