خانه / آرشیو نویسنده: شاه محمد گویا

آرشیو نویسنده: شاه محمد گویا

دادمحمد الفت آهنگ آوازخوان نامدار افغانستان درگذشت

داد محمد الفت آهنگ، آواز خوان معروف افغانستان روز (یک‌‍شنبه، ۲۷حوت) در سن ۷۰ سالگی درگذشت. قیس الفت، پسر استاد الفت که خود نیز از آوازخوانان معروف افغانستان است، خبر مرگ پدرش را شب گذشته در صفحهٔ فسبوکش تایید کرد. محمد صادق فطرت ناشناس که او نیز از هنرمندان سرشناس غزل افغانستان است با یادآوری خاطرهٔ از داد محمد الفت ...

ادامه مطلب »

*

جشن نوروز کهن‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران باستان، سرزمین آریانا است. این جشن تنها نمونه‌ای از جشن‌های ملی است که همواره اهمیت خود را حفظ کرده و در برابر اقداماتی که برای محدود کردن آن صورت گرفته، همیشه ایستاده است. خاصیت فرا ملیتی و فرا دینی نوروز از دلایل اصلی این استقامت و همگانی بودن آن در بین مردمانی ...

ادامه مطلب »

*

مستانه خانم یک‌کم شست‌ساله لبخند به بر لب داشته و از سال‌های قبل در مورد ازدواجش قصه می‌کرد؛ او در بهار عمر بیست‌ساله‌گی در یکی از روستا‌های کابل ازدواج کرده بود، کابل قدیم بهار‌های زیبایی داشت یکی از رسوم آن‌بهار ها تجلیل با شکوه نوروز بود، نوروزی که صبح تا به شب سرور و شادمانی بود. مستانه می‌گوید در نزدیکی ...

ادامه مطلب »

*

با حلول سال جدید، خاطرات گذشته در ذهنم تازه می‌شود. یاد خاطرات کودکی، دورهمی‌های نوروز و جشن‌های بی‌بی‌جانم(مادربزرگ) به ذهنم هجوم می‌آورند. جشن‌های که بی‌بی‌جانم برای استقبال از نوروز برگزار می‌کرد. نوروز یکی از خاص‌ترین جشن‌های سال است ولی آن‌زمان برای من خیلی خاص‌تر از این‌ سال‌ها بود. در نوروز دور از تمام دغدغه‌ها و ناراحتی‌ها، چند روزی با شگوفه‌های ...

ادامه مطلب »

نوروز آیینی خوشگوار

برچهره‌ی گل نسیم نوروز خوشست درصحن چمن روی دلفروزخوشست از دی که گذشت هرچه گویی خوش نیست، خوش باش و زدی مگوکه امروز خوشست نمی خواهم به تکرار مکررات روی آورم و آنچه بار ها بر برگه های اجتماعی ثبت شده است را بازگشایی کنم وبا تاریخ پیدایی این روز بزرگ که آن را نوروز (روزجدید) نامند صفحه پرنمایم. می ...

ادامه مطلب »

.

تقویم سال‌نمای افغانستان، شمسی است و نخستین روز سال، نوروز نام دارد. نوروز در افغانستان، قدمت چند هزار ساله داشته و رسوم و آیین‌های ویژه‌ی نوروزی، سال‌ها است که نسل به نسل به افغان‌ها منتقل شده است. جشن گل سرخ در بلخ، گل نارنج در ننگرهار، گل بادام در دایکندی، گل انگور در هرات، گل زرد در کاپیسا، گل انار ...

ادامه مطلب »

دختران دشت‌برچی؛ رویاهای که خاکستر شد

روز جمعه، هشتم میزان، سال ۱۴۰۱ش، کوچه‌ای نقاش، منطقه‌ای برچی در کابل زیر چترِ گرد و غبار قرار گرفت. در کوچه‌ای نقاش، کورس کاج، یکی از مراکز آموشی بود که بعد از فروپاشی نظام همچنان به‌روی دانش‌آموزانِ دختر باز بود. این انفجار ساعتِ ۷:۳۰ صبح، زمانی‌که دانش‌آموزان برای سپری نمودن امتحان آزمایشی آن‌جا حضور یافته بودند، صورت گرفت. حادثه‌ای آن‌روز ...

ادامه مطلب »

دختری پشت پنجره سرد

شب تار و تاریک بود و همه‌جا هُو می‌زد. آسمان، ستاره‌ها و مهتاب را از دامنش پس زده بود و دانه‌های بلورین برف از آن با آواز تازیانه و ناله بر بام‌ عظیم سمنتی و حویلی قشنگ که مملو از درختان ناجو و بید بود فرود آمده همه‌جا را کفن پوش می‌کرد و پنجره‌‌‌‌های آهنی را می‌کوبید. آواز زشت جبار ...

ادامه مطلب »

خیام و حافظ در خط گفتان هستی

حافظ و کیش لذت جویبار کوچک زنده‌گی انسان، روزی به ریگ‌زار تفتیدۀ مرگ می‌رسد و همان جا می‌خشکد. خیام و حافظ هردو از بی‌وفایی روزگار و زنده‌گی بسیار نالیده‌ و بر مرگ انسان‌ها مویه کرده‌اند. با این حال خیام و حافظ ما را به سوی نا‌امیدی و انزوا فرا نمی‌خوانند. برای آن که پادزهری دارند و این پادزهر همان بی‌اعتنایی ...

ادامه مطلب »

هشت مارچ؛ زن گورستان آرزوها

افغانستان جغرافیای که زن در آن زندانی‌‌ست، هر زنی کوله‌باری از درد و رنج را با خودش حمل می‌کند، گاهی در تملک دولت، گاه قربانی خشونت‌های خانوادگی، گاه اسیر هوس‌های مردان، گاه جان‌سپار خانواده‌ها است؛ اما با این وجود باز هم خم به ابرو نمی‌آورد و این بانوان تلاش می‌کنند تا تکیه‌گاهی محکم برای اعضای خانواده‌ی خویش باشند. بهار (نام ...

ادامه مطلب »