کابل/۱۱حمل/فرهنگستان
کاغذ پران بازی یا به زبان عام« گودی پران بازی» از جمله پرطرف‌دار ترین بازی های سنتی در افغانستان، هندوستان و پاکستان است.
هر چند بعضی ها می‌گویند که ریشه‌ی این بازی از کشور هندوستان بوده اما صدها سال می‌شود که مرد م این بازی را در افغانستان و‌پاکستان نیز برگزار می‌کند.
کاغذ پران بازی از جمله بازی هایی است که محدودیت سنی خاص ندارد و همه می‌توانند در اجرای این بازی سهیم باشد.
مردم افغانستان اکثراً در بهار (روز های نوروز) این بازی را راه اندازی می‌کنند.
در این اواخر به استقبال صلح در افغانستان بیشتر نهادها کوشش بر این دارند که پس از روز دهقان جشنواره های کاغذپران بازی را به مناسبت های مختلفی برگزار کنند.
حسین احمدی یکی از برگزار کننده‌های این جشنواره می‌گوید که از این بازی به عنوان مبارزه با جنگ و نارامی در این جشنواره کار گرفتیم چون کاغذ پران بازی یکی از بازی های قدیم است و مردم تنها آن را در سایه صلح می‌تواند انجام دهد.
به ادامه جشنواره‌‌های کاغذپران می‌توان از جشنواره کاغذپران بازی اتحادیه‌ی دانش‌جویان دانشگاه کابل نام برد که با شعار «ما صلح می‌خواهیم» برگزار شده بود، در این جشنواره بیشتر از صد جوان اشتراک کرده بودند.
کاغذ، کمان، دوچرخه و تار چهار قسمت اصلی یک کاغذ پران استند. افراد ماهر در کاغذپران بازی کسانی استند که بتوانند کاغذپران‌های حریف‌شان را به سمت آسمان رها کرده، برنده‌ی بازی می‌شوند.
البته برنده شدن در این بازی آنقدر هم آسان نیست، برای برنده شدن در این بازی فرد باید تجربه‌ی کافی در این بخش داشته باشد.
در شهر کابل مردم بخاطر اجرای این بازی بیشتر به تپه های وزیر محمد اکبر خان، بی بی مهرو و کارته‌ی نو می‌روند.
برای اجرای این بازی سنتی دو نفر در کار است یک نفر که باید چرخه‌ی تار را بگیرد و نفر دومی هم شخصی است که کاغذپران را به هوا بلند می‌کند و با کاغذ پران های رقیبانش کاغذپران را جنگ می‌اندازد.
در واقع کاغذپران بازی وسیله‌ی خوبی برای سرگرمی جوانان و نوجوانان افغانستان است.
دینا حمدی – فرهنگستان
