کابل/۲۱قوس/فرهنگستان
بیستویکم ماه قوس، امسال برابر با سومین سالروز درگذشت محمد اعظم رهنورد زریاب، داستان نویس پرآوازه حوزه زبان پارسی است.
رهنورد زریاب از نویسندگان معاصر، سرشناس و پرکار افغانستان بود که از وی دهها اثر ادبی برجا ماندهاند. استاد زریاب، یکونیم دهه آخر عمرش را مشاور و ویراستار خبر در طلوع بود.
استاد زریاب بیش از پنجاه سال برای فرهنگ و زبان پارسی کار کرد. جامعه فرهنگی حوزه زبان پارسی با اثرهای او آشنایی دارند.
شماری از نویسندگان، رهنورد زریاب را یکی از نویسندگان پرتلاش و اثرگذار میدانند.
نور احمد خالدی، مورخ و نویسنده گفت: «داستانهای که نوشته میکرد کتابهای را که نوشته میکرد مقالاتی که نوشته میکرد به دلها مینشست و مردم را مجذوب خود میکرد.»
یحی چاووش، عضو اتحادیه شعرا و نویسندگان میگوید: «نام او نه تنها در ادبیات زرین وطن ما نوشته شد در ادبیات کشورهای همچون تاجیکستان، ایران و هندوستان به خوبی یاد میشود.»
برهان الدین نظامی، آمر انستیتیوت زبان و ادبیات دری اکادمی علوم گفت: «داستان نوشته کردند، رمان نوشته کردند؛ از جمله کسانی هستند که شاید بیشترین آثارِ داستانی و رمانهای دراز در افغانستان نوشتند و در این عرصه هم سرتاج داستاننویسانِ افغانستان قرار گرفتند.»
استاد زریاب نهتنها در افغانستان، بل در کشورهای حوزه زبان پارسی نیز طرفدارانی زیادی داشت و اثرهای او چندین جایزهی ملی و بینالمللی نیز دریافت کردهاند.
گلنار و آیینه، شهر طلسمشده، مردی که سایهاش ترکش کرد، چارگرد قلا گشتم، شورشی که آدمی زادهگکان و جانورکان برپا کردند، قلندرنامه، کاکه ششپر، دختر شاه پریان، درویش پنجم و سکهیی که سلیمان یافت از نامدارترین اثرهای او هستند.
محمد اسحاق مومند، شاعر و نویسنده گفت: «استاد زریاب در ادبیات داستانی، در نوشتن رمان چیزی به کشور ما به ارمغان گذاشت که نظیر آن دیده نمیشود.»
نعمتالله حنیف، شاعر و نویسنده دیگر گفت: «در عرصهی تاریخ فعلی کشور ما در قرن حاضر کسی نیست که جای اینها را بگیرد. در عرصهی زبان فارسی خدماتِ قابل وصفِ انجام دادند؛ تقریبا پنجاه الی شصت سال زحمت کشیدند.»
رهنورد زریاب لیسانسش را در رشته روزنامهنگاری از دانشگاه کابل به دست آورد و کارشناسی ارشد را در همین رشته از دانشگاه ویلز جنوبی از بریتانیا به دست آورده بود.
او به زبانهای انگلیسی و فرانسهیی تسلط داشت و در فلسفه، روانشناسی و جامعه شناسی مطالعاتی زیادی داشت.
استاد رهنورد زریاب در بیستویکم ماه قوس سال ۱۳۹۹ هجری خورشیدی به عمر هفتادوشش سالگی در کابل درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.
خبرنگار فرهنگستان
سمیع صدیقی
بیستویکم ماه قوس، امسال برابر با سومین سالروز درگذشت محمد اعظم رهنورد زریاب، داستان نویس پرآوازه حوزه زبان پارسی است.
رهنورد زریاب از نویسندگان معاصر، سرشناس و پرکار افغانستان بود که از وی دهها اثر ادبی برجا ماندهاند. استاد زریاب، یکونیم دهه آخر عمرش را مشاور و ویراستار خبر در طلوع بود.
استاد زریاب بیش از پنجاه سال برای فرهنگ و زبان پارسی کار کرد. جامعه فرهنگی حوزه زبان پارسی با اثرهای او آشنایی دارند.
شماری از نویسندگان، رهنورد زریاب را یکی از نویسندگان پرتلاش و اثرگذار میدانند.
نور احمد خالدی، مورخ و نویسنده گفت: «داستانهای که نوشته میکرد کتابهای را که نوشته میکرد مقالاتی که نوشته میکرد به دلها مینشست و مردم را مجذوب خود میکرد.»
یحی چاووش، عضو اتحادیه شعرا و نویسندگان میگوید: «نام او نه تنها در ادبیات زرین وطن ما نوشته شد در ادبیات کشورهای همچون تاجیکستان، ایران و هندوستان به خوبی یاد میشود.»
برهان الدین نظامی، آمر انستیتیوت زبان و ادبیات دری اکادمی علوم گفت: «داستان نوشته کردند، رمان نوشته کردند؛ از جمله کسانی هستند که شاید بیشترین آثارِ داستانی و رمانهای دراز در افغانستان نوشتند و در این عرصه هم سرتاج داستاننویسانِ افغانستان قرار گرفتند.»
استاد زریاب نهتنها در افغانستان، بل در کشورهای حوزه زبان پارسی نیز طرفدارانی زیادی داشت و اثرهای او چندین جایزهی ملی و بینالمللی نیز دریافت کردهاند.
گلنار و آیینه، شهر طلسمشده، مردی که سایهاش ترکش کرد، چارگرد قلا گشتم، شورشی که آدمی زادهگکان و جانورکان برپا کردند، قلندرنامه، کاکه ششپر، دختر شاه پریان، درویش پنجم و سکهیی که سلیمان یافت از نامدارترین اثرهای او هستند.
محمد اسحاق مومند، شاعر و نویسنده گفت: «استاد زریاب در ادبیات داستانی، در نوشتن رمان چیزی به کشور ما به ارمغان گذاشت که نظیر آن دیده نمیشود.»
نعمتالله حنیف، شاعر و نویسنده دیگر گفت: «در عرصهی تاریخ فعلی کشور ما در قرن حاضر کسی نیست که جای اینها را بگیرد. در عرصهی زبان فارسی خدماتِ قابل وصفِ انجام دادند؛ تقریبا پنجاه الی شصت سال زحمت کشیدند.»
رهنورد زریاب لیسانسش را در رشته روزنامهنگاری از دانشگاه کابل به دست آورد و کارشناسی ارشد را در همین رشته از دانشگاه ویلز جنوبی از بریتانیا به دست آورده بود.
او به زبانهای انگلیسی و فرانسهیی تسلط داشت و در فلسفه، روانشناسی و جامعه شناسی مطالعاتی زیادی داشت.
استاد رهنورد زریاب در بیستویکم ماه قوس سال ۱۳۹۹ هجری خورشیدی به عمر هفتادوشش سالگی در کابل درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.
خبرنگار فرهنگستان
سمیع صدیقی