سه افغان که از حدود یک سال پیش در یمن زندانی هستند، می‌گویند که در سردرگمی و «بی‌سرنوشتی» به سرمی‌برند و با وجود صدور حکم رهایی‌شان از سوی دادگاه، همچنان زندانی هستند. افغانستان در یمن سفارت ندارد و وضعیت حکومت طالبان هم سبب شده است که رسیدگی به مشکلات افغان‌هایی شبیه این سه نفر دشوارتر از گذشته شود.
محمودخان، عبدالرحیم و رحمت سلطان (نام‌های مستعار) تقریبا یک سال پیش وقتی حدود پنج هزار کیلومتر دورتر از افغانستان حوالی ساعت سه بامداد در حال ورود به شهر سیئون یمن بودند، دعا می‌کردند که پلیس یمن متوجه مشکل آن‌ها نشود. مشکل‌شان این بود که مجوز اقامت در این کشور عربی درگیر جنگ داخلی را نداشتند.
آن‌ها شب قبل بازداشت‌شان وقتی از منطقه مرزی بین عمان و یمن قصد سفر به طرف سیئون را داشتند به راننده تاکسی وضعیت‌شان را توضیح دادند و راننده هم در پاسخ اطمینان داده بود که مشکلی نیست، و آن‌ها ساعت هشت شب راهی شدند. اما نزدیک ورودی شهر سیئون از آن‌چه که می‌ترسیدند با آن برخوردند. پلیس در ایست بازرسی کمربند امنیتی شهر آن‌ها را متوقف کرد و خواهان مجوز سفر شد. با پاسخ منفی سه افغان، آن‌ها را به «مدیریت جوازات» بردند؛ جایی‌که سرگردانی‌شان شروع شد.
یمن، یکی از بزرگ‌ترین کشورهای درگیر بحران جنگ و فقر، مقصد افغان‌ها نبوده است؛ به همین دلیل وقتی در پیام‌گیر واتس‌اپ بی‌بی‌سی فارسی پیام یکی از این سه افغان به دست‌مان رسید که در یمن زندانی هستند، بلافاصله از خود پرسیدم که یمن برای چه کار رفته‌اند؟
آن‌ها به گفته خودشان برای کار رفته بودند البته نه کار در یمن. از افغانستان راهی ایران شدند، با بدترشدن وضعیت اقتصادی در ایران، به سمت عمان و از آن‌جا به طرف یمن رفتند تا به عربستان برسند.
منبع: بی‌بی‌سی
