فرهنگستان Farhangistan

حافظ و کیش لذت جویبار کوچک زنده‌گی انسان، روزی به ریگ‌زار تفتیدۀ مرگ می‌رسد و همان جا می‌خشکد. خیام و حافظ هردو از بی‌وفایی روزگار و زنده‌گی بسیار نالیده‌ و بر مرگ انسان‌ها مویه کرده‌اند. با این حال خیام و حافظ ما را به سوی نا‌امیدی و انزوا فرا نمی‌خوانند. برای آن که پادزهری دارند و این پادزهر همان بی‌اعتنایی ...

افغانستان جغرافیای که زن در آن زندانی‌‌ست، هر زنی کوله‌باری از درد و رنج را با خودش حمل می‌کند، گاهی در تملک دولت، گاه قربانی خشونت‌های خانوادگی، گاه اسیر هوس‌های مردان، گاه جان‌سپار خانواده‌ها است؛ اما با این وجود باز هم خم به ابرو نمی‌آورد و این بانوان تلاش می‌کنند تا تکیه‌گاهی محکم برای اعضای خانواده‌ی خویش باشند. بهار (نام ...

چگونه باید پر زد میان قفس، چگونه باید رشد کرد میان گودال و چگونه باید قد کشید از میان سیه‌چال، سوال‌های که همیشه ذهنم را مشغول به دریافت پاسخ آن کرده است، در سرزمین احاطه با کوه‌های عظیم و میان دشت‌ودمن و یک شُکوهِ خفته در سکوت‌‌وخواری، زنان محکوم به قفس و زندگی کردن استند. زهرا دانشجوی رشته طب معالجوی ...

نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد به‌مناسبت هشت مارچ، روز جهانی همبستگی زنان، خواستار پایان دادن به محدودیت‌ها بر حقوق زنان و دختران در افغانستان از سوی طالبان شد. روزا اوتنبایوا، رییس یوناما و نماینده‌ی ویژه‌ی دبیر کل سازمان ملل متحد برای افغانستان امروز(جمعه، ۱۸ حوت) در اعلامیه‌ای هشدار داده است که در صورت ادامه‌ی محدودیت‌ها بر حقوق زنان و دختران، ...

زنان بخشی از خانواده اند، خشونت نوعی از محکوم شدن است که زنان بدون ارتکاب جرمی به‌ ‌آن محکوم اند، با روی‌کار آمدن طالبان آمار خشونت‌های خانوادگی افزایش چشم‌گیری داشته‌است. بخصوص زنانی‌‌که کارمند دولت گذشته بودند. فروزان دختر سیزده ساله‌ از مادرش می‌گوید: مادرم در حکومت جمهوریت در یکی از ارگان‌های دولتی مدیر استخدام بود و تمام خرچ و مصارف ...

به باور من اگر از زن تعریف داشته باشیم چنین است؛ موجودات مهربان، لطیف و مملو از تلاش، موجوداتی که همیشه در تقلا است و همیشه در مبارزه، آن‌ها با نابرابرهای دوران توام درگیر است و از جنسیتی دارد رنج می‌برد. اسما می‌گوید: من همیشه از این تعبیض رنج کشیدم، برایم شبیه زخم‌ناسور بود. از ایام طفلیت تا جوانی، زمانی‌که ...

شب‌ها چشمانمش را می‌بست و خودش را غرق در رویایی می‌کرد که خیلی مدت‌ها پیش آن‌ها را از دست داده بود؛ امید به آینده داشت و دلهره‌ی عجیبی هم قلبش را به درد می‌آورد. وضعیت کشور روز به روز بدتر می‌شد. صبح بعد از ادای نماز به مرور درس‌هایش مشغول شد. با خودش می‌گفت: کاش درس‌های تجویدم زودتر تمام شود ...

افغانستان، کشوری‌ است که در دل خود قربانی‌های زیادی دارد؛ اکثریت این قربانی‌ها، زنان هستند. زنانی‌که قربانی افکار و فرهنگ‌های اشتباه شده‌ اند. زنانی‌که بخاطر فرهنگ‌های پوچ و بی‌ارزش نتوانستند به آزادی‌که حق‌شان است برسند. “بد” گرفتن و به “بد” دادنِ دختر در افغانستان یکی از رواج های دیرینه مردم است که فامیل‌ها بدون درنظرداشت خواسته‌های فرزندان شان دست به ...

زمانی که حرف از خشونت می‌شود، تصویری را که ذهنم در مقابل چشمانم ظاهر می‌کند، در ظلم کشانیدن بانوان سرزمینم هست که بیش‌ترین قربانیان را در خشونت‌های خانوادگی دارند. حال آنکه عده‌ای مردان سرزمینم زور بازوی خویش را در لت‌ و کوبِ خانم‌های می‌آزمایند که تنها همدم‌شان اند. بانوانِ که باری تمام بدبختی‌ها را به دوش می‌کشند، تحمل و صبر ...

در سرزمین که حرف‌ اولش را مردان می‌زند، هویت زنان در این جغرافیا گم‌ است و با کوله‌بار از غم و ناتوانی زندگی را ادامه می‌دهند. زنان به نحوه‌های متفاوت در قفس‌های رنگا‌رنگ هستند اما مردان این سرزمین چه می‌دانند که قفس هرچند زیبا باشد پرنده دلبسته‌ی پرواز است. ملالی با چشم‌های پر از غم و گلوی پر از بغص ...