محمد علی، بوکسور افسانهای آمریکا و چهره سرشناس جنبش مدنی سیاهپوستان آمریکا در سن ۷۴ سالگی بر اثر اختلالات تنفسی درگذشت.
محمد علی که سالها از بیماری پارکینسون رنج میبرد طی چند روز گذشته به علت مشکلات تنفسی در بیمارستانی در آریزونا بستری شده بود.
اعضای خانواده محمد علی، عصر روز جمعه (سوم ژوئن) به رسانهها از وخیم شدن حال او خبر داده بودند.
علت بستری شدن او در بیمارستانی در شهر فینیکس آریزونا، مشکلات تنفسی اعلام شده بود و همزمان رسانههای آمریکا گزارش کرده بودند که بیماری پارکینسون محمد علی میتواند مشکلات تنفسی او را تشدید کند.
محمد علی که از سال ۱۹۸۴ با بیماری پارکینسون دست به گریبان بود، دسامبر سال ۲۰۱۴ هم به علت مشاهده عفونت در مجاری ادراری در بیمارستان بستری شد.
بستری شدن دوباره او در بیمارستان با سیلی از پیامهای محبتآمیز دوستدارانش همراه شده بود.
محمد علی (کاسیاس کلی) دارنده عنوان قهرمانی سنگین وزن جهان و از مشهورترین شخصیتهای ورزشی جهان به شمار میرفت.
فعالیتهای او در جریان جنبش مدنی سیاهپوستان آمریکا، و حضورش در کنار رهبران این جنبش، همچونمارتین لوتر کینگ و ملکوم ایکس (حاج ملک شباز) نامش را بسیار فراتر از رینگ بوکس برده بود.
محمد علی که از او به عنوان “افسانه تکرار نشدنی در دنیای بوکس” یاد میشود، خارج از میدان ورزش هم فعالی پرشور در زمینه برابری نژادی و آزادی مذهب بود.
آخرین بیانیه او همین ماه دسامبر گذشته منتشر شد که طی آن از دونالد ترامپ، نامزد احتمالی جمهوریخواهان به علت اظهاراتش در مورد “ممنوع الورود کردن مسلمانان به آمریکا” انتقاد کرده بود.
محمد علی پیش از مسلمان شدن نامش کاسیاس کِلِی بود.
او از دوازده سالگی مشتزنی را شروع کرد و تنها ۱۰ سال بعد (۱۹۶۴) قهرمان بوکس جهان شد.
سه سال بعد از کسب عنوان قهرمانی جهان، در اقدامی جنجالی، محمد علی از خدمت در ارتش آمریکا سر باز زد.
او علاوه بر مخالفت علنی با جنگ ویتنام، گفت باورهای مذهبیاش به او اجازه حضور در ارتش را نمیدهد.
پلیس آمریکا به همین علت محمد علی را بازداشت کرد و عناوین قهرمانیاش هم از او سلب شد.
محمد علی که به اتهام “فرار از خدمت” گناهکار شناخته شده بود، چند سالی از رینگ بوکس دور ماند تا این که بالاخره اعتراض او به حکم قاضی، در آغاز دهه ۷۰ میلادی به دادگاه عالی آمریکا ارجاع داده شد و این دادگاه که عالیترین مرجع قضایی در آمریکاست، محکومیت محمد علی را لغو کرد.
کاخسفید در سال ۲۰۰۵ بالاترین مدال افتخار را به او اهدا کرد.