به گزارش بزنس انسایدر، جان کری، وزیر خارجه امریکا در ۹ اپریل سال ۲۰۱۶ پرسونل نظامی ایالات متحده امریکا را در قرارگاه مرکزی ناتو در کابل ملاقات کرده بود. به همین ترتیب، وزیران خارجه ناتو نیز اخیرا در بروکسل با هم دیدار کردند تا چگونگی مبارزه با چالشهای امنیتیای که در افغانستان، خاور میانه و افریقای شمالی با آن مواجهاند را مورد بحث قراردهند تا بهصورت همزمان با این چالشها مقابله کنند.
جنرال جان نیکلسون، فرمانده ارشد نیروهای امریکا و ناتو در افغانستان گفته است که ایالات متحده امریکا و نیروهای بینالمللی باید تا زمانی در افغانستان باقی بمانند که هراسافگنی و حملات تروریستیای که از سوی طالبان انجام میشود و در این اواخر افزایش پیدا کرده، فروکش کند. اخیرا، مایک سکپروتی، فرمانده ارشد ناتو مایک سکپروتی برنامه جنرال نیکلسون در افغانستان را چنین خلاصه کرده است که: «برنامههای آقای نیکلسون به این معنی است که هدف ما در افغانستان، داشتن یک کشور با ثبات و دارای امنیت میباشد که بیش از این، لانهای برای هراسافگنان نباشد….این چیزی است که ما از گزارش جنرال نیکلسون برداشت کردهایم. به عقیده من، این نهایت مهم است و فرماندهان نظامی ما نیز آن را شنیدهاند.»
با این حال، گزارش اخیر فرمانده ارشد نظامیان نیروهای ایتلاف در افغانستان، برنامه بارک اوباما، رییسجمهور امریکا مبنی برکاهش نیروهای امریکا در افغانستان که از ۱۵ سال به اینسو در این کشور حضور دارند و در جنگ بر ضد هراسافگنان مصروفاند را تکذیب میکند. این در حالی است که هم ایالات متحده امریکا و هم ناتو، اخیرا از تلفات نیروهایشان در افغانستان رنج میبرند.
پنجشنبه گذشته، در نخستین روز نشست دو روزه وزیران خارجه کشورهای عضو ناتو، بهصورت رسمی به عضو جدید این ایتلاف مانتی نگرو، خوش آمدید گفتند. این عضو، توسط سنای امریکا و پارلمان و دیگر اعضای ناتو مورد قبول قرار گرفته است. نزدیکشدن یوگوسلاویای اسبق به ناتو به شدت با مخالفت روسیه مواجه شده است. در مدت عمر ۶۷ ساله سازمان ناتو، این نخستین بار است که کشورهای عضو موافقت میکنند اعضایشان بیشتر شود. تعهد کشورهای ناتو در مورد افغانستان، دقیقا زمانی صورت میگیرد که بعد از خروج سربازان خارجی از افغانستان در سال ۲۰۱۴، این کشور با چالشهای سخت اقتصادی مواجه شده است. در حال حاضر، ۱۲۸۰۰ سرباز در چوکات ماموریت حمایت قاطع ناتو در افغانستان حضور دارند که در این میان، ۶۹۰۰ تن آنان را سربازان امریکایی تشکیل میدهد.
موضوع حضور طولانیتر سربازان خارجی، دقیقا زمانی مورد بحث رهبران ارشد ناتو قرار میگیرد که افغانستان به سختی با چالشهای امنیتی مبارزه میکند. اخیرا اداره اوباما نیز ظاهرا این چالشهای امنیتی را درک کرده و مقامهای این کشور از پاکستان که از دیر زمانی، بهعنوان عامل نابهسامانیها در افغانستان شناخته میشود، خواسته است تا بر شبکه حقانی فشار بیاورد و این گروه را سرکوب کند.
در مقالهای که چندی قبل در روزنامه نیویارکتایمز نشر شد، گفته شده است که مقامهای امریکا و افغانستان از مدتها به این سو، از بازیهای دوگانه پاکستان ناامید شدهاند. آنگونه که رییسجمهور غنی نیز در آغاز ریاستجمهوریاش تلاش کرد برای آوردن صلح در افغانستان رابطه خوبی با پاکستان برقرار سازد. اما با گذشت زمان، این تلاشهای رییسجمهور نتیجهی چندانی در پی نداشت و حمله تروریستی اخیر طالبان در کابل که بر یک مرکز نظامی در قلب شهر پایتخت انجام شد، روابط افغانستان و پاکستان را بیشتر تحت تاثیر قرار داد.
رهبران ارشد ناتو، حال نگراناند که مبادا افغانستان یک بار دیگر به لانه امنی برای هراسافگنان بدل شود. زیرا به فراموشیسپردن افغانستان در دهه ۱۹۹۰، بهای سنگینی را برای کشورهای غربی در پی داشت. با این حال، تمایل رهبران ناتو برای حضور طولانیتر در افغانستان فرصت خوبی را برای رهبران حکومت وحدت ملی مهیا ساخته است تا با استفاده از این فرصت، خواستههای مشخص و چالشهایی که با آن مواجهاند را با کشورهای کمککننده افغانستان در میان بگذارند.