کابل/۶قوس/فرهنگستان
پس از بسته شدن دروازه‌های دانش‌گاه‌ها و مکتب‌ها به روی دختران دانشجو و دانش‌آموز شماری از آنان رو به سرمایه‌گذاری‌های کوچک آورده‌اند.
آنان هدف از رو آوردن‌شان به سرمایه‌گذاری‌های کوچک را تأمین نیاز‌های خانواده های‌شان می‌گویند.
فریما دانش‌جوی دانشکده اقتصاد در یکی از دانش‌گاه‌های خصوصی کابل بود که پس از محدودیت‌ها بر آموزش دکان لوازم آرایش را باز کرده و یگانه سرپرست خانواده سه نفری‌اش است.
فریما، گفت: «قبلا که من دانشجو بودم فامیل حمایت می‌کرد بعد آن که طالبان آمد پوهنتون‌ها بسته شد و ما خانه نشین شدیم مشکلات هم شد و شوهرم هم وفات کرد و خدم مجبور شدم که دکان را باز کنم.»
شماری از بانوان تجارت‌پیشه می‌گویند بازار فروش‌شان نسبت به سال‌های گذشته کم‌رنگ شده است و از طالبان می‌خواهند تا برای کالاهای‌شان بازاریابی کند.
شکریه، تجارت‌پیشه، گفت: «خواست ما از طالبان همین است که برای خانم‌ها مخصوصن خانم های که در عرصه صنایع دستی دارند زمینه کاری را ایجاد کند و بیش‌تر نمایش‌گاه را دایر کنند و اثار را که ایجاد و یا خلق می‌کنیم خوب است که در نمایش‌گاه بنمایش بگذاریم.»
شاکره، تجارت‌پیشه دیگر، گفت: «شوهرم کار می‌کرد ولی فعلا بی‌کار است و در خانه است و خودم تنها نان‌آور خانه استم و همین‌جا کار می‌کنم از حکومت خواهش می‌کنم که برای ما زمینه کارو بار بیش‌تر فراهم بسازد.»
رییس اتاق صنایع و تجارت زنان نیز می‌گوید که بیش از نه هزار خانم ثبت اتاق تجارت هستند که در سکتورهای مختلف با جواز فعالیت می‌کنند.
سلما یوسفزی، رییس اتاق صنایع و تجارت زنان، گفت: «به تعداد ۹ هزار و ۱۲۶خانم از سکتورهای مختلف در سرتاسر افغانستان است که ثبت و راجستر اتاق تجارت است.»
پس از بسته شدن دروازه‌های دانش‌گاه‌ها و مکتب‌ها به روی دختران دانشجو و دانش‌آموز شماری از آنان به دلیل چالش‌های اقتصادی رو به سرمایه‌گذاری‌های کوچک آورده‌اند.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی
