کابل/۱۴دلو/فرهنگستان
آمنه سادات که سرباز ارتش است با افتخار درکنار مادرش می رزمد.او حضور زنان ودختران را درصفوف نیروهای امنیتی بخشی ازدستاوردهای دودهه گذشته می داند و می‌گوید که این دستاوردها باید حفظ شوند.
در کشوری که یکی ازبدتررین جاها برای زنان درجهان شناخته می شود، پیوستن با ارتش برای بانوان کاری آسانی نیست .اما لیلا سادات وآمنه دختر نزده ساله او تابو شکنی کرده‌اند وباهم یک جا درارتش خدمت می‌کنند.
این مادر ودختر در قول اردوی دوصدوهفت ظفر درهرات ایفای وظیفه اجرا می‌کنند .آمنه چهارماه پیش به ارتش پیوسته‌است.
آمنه سادات، می‌گوید:«من از طفولیت دوست داشتم که در صفوف اردوی ملی بپیوندم. حالا که به آرزوی خود رسیدیم بسیار خوش حال استم. اگر ضرورت باشد می روم و با برادران خود شانه به شانه کار می کنم.»
لیلا سادات، مادر آمنه سادات افزود:«در افغانستان همه جا در خطر است. به ویژه که در ارتش و نظامی باشی بیشتر با خطر رو به رو می باشی. در جریان همه این موضوع ها بودم وقتی علاقه دختر را دیدم به ارتش دیدم ممانعت نکردم. نام وی را ثبت ارتش کردم و بسیار هم خوش حال استم.»
اما او نگران است که توافق نامه احتمالی حکومت افغانستان با طالبان به او اجازه نخواهد داد تا بیشتر ازاین بخشی ازارتش باشد.
پس ازسرنگونی رژیم طالبان درسال ۲۰۰۱ ، هزاران تن ازبانوان افغان به ارتش نیز پیوستند.
زنان براین باور اند که به هدر رفتن دستاوردهای آنان منجر به صلح پایدار درکشور نخواهد شد.
آمنه سادات سرباز ارتش می‌گوید:«ما امیدواریم در آینده صلحی در کشور تامین شود که حقوق زنان مراعت شود و مانند برادران خود بتوایم به وظایف خود ادامه بدهیم.»
مادر آمنه ازنه سال به این سو درارتش خدمت می کند. او پنج دختر وسه پسر دارد وهنگامی که درسال ۲۰۰۱ طالبان تندیس های بودای بامیان را نابود کردند او به هرات آواره شد.
سید آغا افسر قول اردوی دوصدو هفت ظفر گفت:«حضور زنان در اردوی ملی بسیار موثر و با اهمیت است. زنان افغان ثابت ساخته اند که دوشادوش برادران شان در اردوی نقش فعال در مبارزه با تروریزم و تامین امنیت کشور ما دارند.»
ازمیان ارتش یکصدوهشتاد هزاری افغانستان، درحدود سه هزار تن آن زنان ودختران استند. هرچند حکومت وعده سپرده است که شمار آنان را کم ازکم به ده هزارتن برساند اما این هدف تاکنون برآورده نشده است.
خبرنگار فرهنگستان ازکابل
سمیع صدیقی
