در کوچه‌پس‌کوچه‌های کابل، با وجود شرایط دشوار و چالش‌های بی‌پایان، هنوز بوی هنر و زندگی جریان دارد. امید، آرزو و نشاط در رگ‌های جوانان این سرزمین جاری است و آن‌ها با اراده‌ای استوار به دنبال خلاقیت‌های هنری و غنی‌سازی فرهنگ خود هستند. این مردم با شور و نشاط خود، به‌خوبی نشان می‌دهند که همچنان وارثان نسل‌های پرافتخار پیشین‌اند.
هنر نویسندگی، به‌عنوان پلی میان انسان‌ها، توانسته مرزها را از میان بردارد و در تاریکی‌های زندگی نور امید بتاباند. در این میان، انجمن «سوزن طلایی» با هدف پرورش استعدادهای ادبی، به‌مانند چراغی در دل تاریکی‌ها درخشیده است.
این انجمن ادبی، به رهبری دکتر حمیرا قادری، به‌طور تخصصی در حوزه ادبیات داستانی فعالیت دارد و به جوانان فضایی برای بروز خلاقیت و رشد فراهم می‌کند. سوزن طلایی که پس از سقوط کابل فعالیت‌های خود را به‌صورت آنلاین آغاز کرده، تاکنون دوازده دوره موفق برگزار کرده است. از این میان، نه دوره با حمایت مؤسسه IWP، در مسیر ارتقای مهارت‌های نوشتاری و خلاقیت ادبی برگزار شده‌اند.
دکتر حمیرا قادری با اشتیاق فراوان، تکنیک‌های نویسندگی را به دختران و پسران جوان آموزش می‌دهد. بسیاری از اعضای این انجمن با جسارت، آثار خود را منتشر کرده و حتی قدم به عرصه چاپ گذاشته‌اند. این دستاوردها گواهی است بر توانایی و پتانسیل این نسل جوان در مسیر رشد ادبی.
سوزن طلایی؛ نمادی از امید و ایستادگی
انجمن سوزن طلایی نشان داده که مقاومت و مبارزه با محدودیت‌ها، حتی در دشوارترین شرایط، ممکن است. این انجمن به‌عنوان نمادی از روشنایی، به تلاش‌های فردی معنا می‌بخشد و واژه‌ها را به چراغ‌هایی برای روشن کردن مسیر آینده تبدیل می‌کند.
هدف اصلی این انجمن، معرفی دنیای ادبیات داستانی به علاقه‌مندان و کمک به رشد خلاقیت آن‌ها است. از نگاه سوزن طلایی، رویکرد جوانان به داستان‌نویسی نسبت به گذشته تغییرات چشمگیری داشته که این امر نمادی از رشد فکری و ادبی این نسل به شمار می‌آید.
نویسندگی؛ صدای تغییر
ادبیات و هنر می‌توانند جوامع را دستخوش تحولات عمیق کنند. نمونه بارز این ادعا را می‌توان در اهتمام دائمی ملت‌ها برای حفظ تاریخ و روایت فرهنگ خود از طریق هنر و ادبیات مشاهده کرد. انجمن سوزن طلایی نیز به این باور است که با ارزش نهادن به ادبیات، می‌توان تاریخی زنده و فرهنگی پویا را برای نسل‌های آینده به ارمغان آورد.
ایده اصلی این انجمن، روایت تجربیات زیسته است. از دیدگاه آن‌ها، نویسندگی موفق نیازمند ترکیب مهارت‌های فنی داستان‌نویسی با پشتوانه‌ای غنی از دانش عمومی و مطالعات عمیق است. به‌ویژه برای نویسندگان تازه‌کار، توجه به این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
نویسندگی، ابزاری برای آگاهی‌بخشی
هنر نویسندگی، با به تصویر کشیدن جنبه‌های مثبت و منفی واقعیت‌ها، به افزایش آگاهی اجتماعی کمک می‌کند. این امر به‌ویژه در زمانه‌ای که صحبت از جنگ و صلح در میان است، اهمیت بیشتری می‌یابد. نویسندگان، با بیان داستان‌هایی از آلام جنگ یا زیبایی‌های صلح، جامعه را به تأمل درباره گذشته و آینده دعوت می‌کنند.
در واقع، نویسندگی دریچه‌ای است برای نگاه عمیق‌تر به زندگی و جهان. نویسنده با قدرت مشاهده و خلق داستان، فرهنگ یک جامعه را غنی‌تر می‌کند. جوانان نباید از قلم و کاغذ فاصله بگیرند؛ چراکه نوشتن، تنها راه رهایی از دغدغه‌های روزگار است.
جوانانی که قلم در دست دارند، امید یک ملت‌اند؛ چراغ‌هایی که در تاریکی می‌درخشند و راهی روشن برای آینده ترسیم می‌کنند.
زلیخا فرملی
