در جهان حدود ۶۰۰۰ زبان وجود دارد که نیمی از آن‌ها را انقراض تهدید می‌کند. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) سال یک بار برای تاکید به اهمیت زبان‌ها، روز زبان مادری را جشن می‌گیرد.
از سال ۲۰۰۰ میلادی به این سو سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد «یونسکو» از روز جهانی زبان مادری تجلیل می‌کند.
ملل متحد همه ساله در ۲۱ فبروری از اهمیت زبان به عنوان یک سرمایه فرهنگی یادآوری می‌کند. به گفته «یونسکو» هر دو هفته یک زبان از میان می‌رود.
یونسکو می‌گوید که تنوع زبانی به صورت فزاینده در معرض تهدید قرار دارد و همواره زبان‌های بیشتری از بین می‌روند.
معلومات این اداره ملل متحد نشان می‌دهد که ۴۰ درصد جمعیت جهان به آموزش به زبانی که صحبت می‌کنند و می‌فهمند دسترسی ندارند.
«آموزش چند زبانه ستون آموزش بین نسلی است» موضوع امسال روز جهانی زبان مادری انتخاب شده است.
یونسکو گفته است که از روز جهانی زبان مادری در حالی تجلیل می‌شود که ۲۵۰ میلیون میلیون کودک و نوجوان در جهان از مکتب محروم اند و ۷۳۶ میلیون بزرگ‌سال مهارت‌های خواندن و نوشتن را ندارند.
روز جهانی زبان مادری به صورت اتفاقی انتخاب نشده است. این روز یادآور ۲۱ فبروری سال ۱۹۵۲ در پاکستان است، روزی که حکومت آن کشور تصمیم گرفت زبان اردو را به عنوان یگانه زبان رسمی اداری رایج کند، در حالی که زبان اردو فقط توسط یک اقلیت کوچک تکلم می‌شد.
بنابراین مردم به تاریخ ۲۱ فبروری ۱۹۵۲ به سرک‌ها برآمدند تا در برابر این برنامه حکومت اعتراض کنند. این تصمیم زمانی اعلام شد که ۹۸ درصد جمعیت پاکستان شرقی آن زمان به زبان بنگالی صحبت می‌کردند.
در سال ۱۹۷۱ در شرق پاکستان کشور بنگله‌دیش تاسیس شد و حکومت آن زبان بنگالی را به عنوان زبان رسمی انتخاب کرد. بنگله دیش در سال ۱۹۹۹ درخواست کرد که ۲۱ فبروری به عنوان روز جهانی زبان مادری نام گذاری شود.
