کابل/۲۱اسد/فرهنگستان
خانواده‌هایی‌که از ولایت‌های شمال افغانستان بدلیل نبردها آواره شده‌اند و به کابل پناه آورده‌اند، از درمانده‌گی و بی‌سرنوشتی نگران اند.
خانواده‌های بیجاشده، می‌گویند که خانه و دارایی‌های شان را در جنگ از دست داده‌اند و شماری از عزیزان شان که توانایی مالی برای فرار نداشتند در بخش‌های جنگی جا مانده‌اند.
محمد الله که اکنون سرپرستی سه خانوادۀ بیجاشده را در کابل به‌عهده دارد، می‌گوید باشندۀ کندز است و یک ما ه پیش، از ولسوالی ارچی کندز به شهر آواره شدند؛ اما پس از آن‌که جنگ‌ها شدت گرفتند و شهر کندز سقوط کرد، تنها کودکان، زنان و دختران این خانواده‌ها را با هزینه بلند به کابل آورد.
محمدالله می‌گوید که کرایه موتر چند برابر افزایش یافته‌است و به‌همین دلیل نتوانست شماری از اعضای خانواده‌اش را به کابل انتقال دهد: «خانواده‌های ما مکمل اولادهای خود را ماندند. یک زنان را کشیدیم، دیگرا در پیش خویش و اقارب شان ماندند. نیم شان انجا است.»
شکریه [مستعار] مادر هشت فرزند است. او می‌گوید هنگامی که جنگ در کندز شدت گرفت، فرزندانش را گرفت و به کابل آمد؛ اما از شوهرش که پولیس بود، تا حالا خبری نیست
او می‌افزاید: «درسنگر در جنگ بود. نمیفهمم چه شد، چه نشد. احوالش را هم ندارم.»
بسیاری از این خانواده‌ها می‌گویند که یک تا دو تن از عزیزان شان را در جنگ‌ها از دست داده‌اند.
سمیرا [مستعار] می‌گوید که دختر دوازده ساله‌اش پس از آن کشته شد که موشک بر خانه شان برخورد کرد: «دخترم در روی حویلی بود که راکت آمد و به او خورد. چره از پشت سرش بیرون شد.»
با سقوط شماری از ولایت‌ها به ویژه ولایت‌های شمال کشور بدست طالبان، شمار آواره‌گان جنگ در پایتخت در حال افزایش است. این آواره‌گان جنگ در جاده‌ها و پارک‌ها جابه جا شده‌اند.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی
