کابل/۲میزان/فرهنگستان
محمد صادق عصیان، شاعر و نویسنده افغانستان در آلمان درگذشت، نزدیکان او امروز (یکشنبه، ۲ میزان) با تایید خبر درگذشت او گفته‌اند که آقای عصیان از مدتی به این‌سو در بستر بیماری به‌سر می‌برد.
شماری از شاعران و نویسندگان افغانستان درگذشت صادق عصیان را رویدادی غم‌انگیز برای ادبیات افغانستان توصیف کرده‌اند.
مجیب مهرداد، شاعر و روزنامه‌نگار، صادق عصیان را «از شاعران معروف نئوکلاسیک و نوپرداز» در غزل‌سرایی خواند.
صادق عصیان متولد سال ۱۳۵۲ در بلخ بود و از سال۱۳۸۱ تا تسلط طالبان، استاد رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بلخ بوده است.
او در دانشکده ادبیات، مدیر مسئول مجله‌ها و ماهنامه دانشگاه بلخ به نام «مجله علمی بلخ»، «فصلنامه معرفت» و ماهنامۀ «چشم انداز» بوده و مسئولیت انجمن قلم و «کلبه فرهنگی بلخ» را نیز برعهده داشته است.
او در زندگینامه خودنوشته است: «سالیان درازی در کنار برنامه‌های ادبی و فرهنگی و علمی به فعالیت‌های مدنی علیه نا‌هنجاری‌ها و بی‌عدالتی‌ها کار و پیکار کرده‌ام و در کنار دیگران حرکت‌های دادخواهانه و اعتراضی انجام داده‌ام. از نخستین سال‌های ۱۳۷۰ خورشیدی به سرودن شعر آغاز کردم. فراوان سروده‌ام اما تا اکنون پنج مجموعه از شعرهایم چاپ شده‌اند و مقداری هم آماده چاپ اند».
علاوه بر چند مجموعه شعر، در مجموعه «سیما وسخن»، زندگینامه و نمونۀ آثار نزدیک به صد تن ازشاعران، داستان‌نویسان و طنزپردازان معاصر سه ولایت شمالی؛ بلخ، سمنگان و سرپل را گردآوری کرده است.
در زندگینامه استاد آمده: «پس از این همه شور و شیدایی و کار و پیکار، با تحول تلخ و تکان‌دهنده و سقوط دراماتیک و باورنکردنی افغانستان به دست طالبان در اسد/مرداد سال۱۴۰۰خورشیدی، همه‌چیز فروریخت و مانند بسیاری از هم میهنان خود مجبور به ترک یار و دیار گردیدم و با خانواده به کشور آلمان کوچیدم و در شهر اشتوتگارت مسکن‌گزین شدم.»
صادق عصیان در دههٔ هفتاد و هشتاد خورشیدی به عنوان یک شاعر جدی در عرصهٔ ادبیات بلخ ظهور کرد و در حلقات ادبی افغانستان مطرح شد.
تمام شعرهای او در قالب غزل نوشته شده و در چندین مجموعه‌ای که چاپ کرده می‌بینیم که شاعر بر زبان تسلط دارد و زبان ویژه خودش را یافته است.
صادق عصیان از غزلسرایان نوگرای افغانستان محسوب می‌شود و از نظر محتوایی شعرهای او هرچند بیشتر عاشقانه است ولی همچنین غزل های با محتوای اجتماعی زیادی هم دارد. نگاه مثبت و زبان ساده و صمیمانه‌اش در غزل او را از بقیه شاعران هم‌دورهٔ خود متمایز می‌کند.
از عصیان پنج مجموعه شعر و آثاری دیگر در حوزه پژوهش ادبی منتشر شده است.
«فصل‌های آفتابی» در بهار ۱۳۸۲، «روشن‌تر از همیشه» در پاییز ۱۳۸۶، «مثل احوال جهان» در بهار ۱۳۹۳، «فراخوان» حاوی ۱۰۰ غزل در سال ۱۳۹۷ و «حل شدن در حس‌و‌حال» حاوی ۱۰۰ قطعه رباعی در تابستان ۱۳۹۸ از جمله آثار ادبی صادق عصیان‌اند.
هرچند در اواخر حیاتش که هم مجبور به ترک وطن و مهاجرت شده بود و هم از بیماری مزمنی رنج می‌برد، شعرهایش رنگ و بوی نومیدی و بدبینانه به خود گرفته بود.
عصیان جدا از سرودن شعر، استاد دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دری در دانشگاه بلخ نیز بود و بیشتر تدریس مضمون ادبیات معاصر و شاهنامهٔ فردوسی را به عهده داشت.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی
