خانه / خبرها / خبرهای افغانستان / بی‌جاشده‌گان در کابل: برای برگشت به خانه پول نداریم

بی‌جاشده‌گان در کابل: برای برگشت به خانه پول نداریم

کابل/۵سنبله/فرهنگستان
هزاران خانواده بی‌جاشده که وضعیت چندان مطلوب در کابل ندارد؛ می‌خواهند دوباره به خانه‌های شان برگردند.
این خانواده‌های بی‌جاشده توان رفتن دوباره به ولایت‌های شان را ندارند و از طالبان می‌خواهند که آنان را دوباره به خانه‌های شان انتقال دهند.
مسوولان بخش کمک‌های خوراکی سازمان ملل متحد می‌گویند که بیش ۵۰۰ هزار تن در افغانستان در نتیجه جنگ‌های پسین آواره شده‌اند.
شیر محمد که با خانواده‌ی هشت نفری‌اش از بغلان آواره شده است می‌گوید که در گذشته کمک‌های بشر دوستانه برای آن‌ها فراهم می‌شد، اما پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان هیچ نهادی برای آنان کمک نکرده است.
شیر محمد افزود: «ما یک ماه می‌شود که به کابل بی‌جا شدیم، قبل از این برای ما کمک می‌شد اما دوهفته است که نه نان برای خوردن و نه آب برای نوشیدن داریم. از طالبان می‌خواهیم به ما رسیده‌گی کند.»
این آواره‌گان از وعده‌های عوام فریبانه حکومت پشین شکایت می‌کنند و از طالبان و نهادهای مدد رسان می‌خواهند که برای شان کمک کنند و آنان را دوباره به خانه‌های شان برگردانند.
بی‌بی هوا، یکی از آواره‌گان جنگ در افغانستان، گفت: «خانه‌ی ما در پلخمری هاوان خورد و از بین رفت و این جا در زیر آفتاب با کودکانم شب را روز می‌کنیم. از طالبا می‌خواهیم که یک بار از وضعیت ما دیدن کنند.»
فهیمه، آواره دیگر می‌گوید: «ما می‌خواهیم به خانه خود بر گردیم، اما مصارف رفتن را نداریم. این‌جا هم بوده نمی‌توانیم چون دیگر پول برای خرید مواد غذایی نداریم.»
در میان این آواره‌گان زنانی هم استند که بی‌هیچ سرپرستی مسوولیت یک خانواده را دارند.
رحیمه یکی از بی‌جاشده‌گان ولایت قندز است که یک خانواده یازده نفری را سرپرستی می‌کند. او می‌گوید که در نتیجه جنگ‌ها شوهرش جان باخت و تمام دارایی شان را از دست داده اند.
رحیمه گفت: «جنگ هم شوهر و هم خانه من را تباه کرد. حالا مجبور شدیم که با این کودکانم در این خیمه‌ها بدون هیچ امکانات زنده‌گی کنیم و هیچ جای برای زنده‌گی کردن در ولایت هم ندارم.»
این درحالی است که برخی از نهادهای مدد رسان می‌گویند که به علت بدتر شدن اوضاع سیاسی در افغانستان نمی‌توانند به بسیاری از آواره‌گان کمک‌های لازم را برسانند.
محمد طاهر، نماینده آواره‌گان قندز، گفت: «من نماینده آواره‌گان قندز هستم. تنها ۵۰۰ خانواده در این مکان از قندز استند که نه امکانات بهداشتی دارند نه مواد خوراکه. کودکان شان بیمار است و خانم‌ها هم در وضعیت بد قرار دارند.»
پیش از این وزارت امور مهاجرین و عودت کننده‌گان گفته بود که به آواره‌گان جنگ سرپناه و امکانات دیگر را فراهم می‌سازد، اما دیده می‌شود از این وعده‌ها هیچ خبری نیست.

خبرنگار فرهنگستان ازکابل
سمیع صدیقی

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*