کابل/۸ثور/فرهنگستان
هشتم ثور، روز پیروزی مجاهدین در برابر نیروهای اتحاد جماهیر شوروی پیشین است.
مجاهدین با سقوط دولت به رهبری دکتر نجیب الله، در هشتم ثور سال ۱۳۷۱ وارد کابل شدند و از آن زمان به بعد، همه ساله در افغانستان مراسمی در بزرگداشت این روز برگزار می‌شد.
در سال‌های اول بعد از سقوط حکومت طالبان، مراسم تجلیل از پیروزی مجاهدین در “خیابان چمن حضوری” برگزار می‌شد، اما پس از حمله به مراسم جشن پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۸۷، این مراسم محدودتر شد.
در بیست و نهمین سال‌روز پیروزی شماری از فرماندهان جهادی، انتظار دارند که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، سناریوی خروج نیروهای اتحاد جماهیر شوروی پیشین از افغانستان تکرار نشود.
بصیر سالنگی که گواه رویدادهای گونه‌گونی پس از پیروزی مجاهدین در برابر نیروهای اتحادجماهیر شوروی پیشین بوده‌است، می‌گوید که با آغاز جنگ داخلی میان جناح‌ها، کشور درگیر بحران شد.
وی افزود: «اگر ناتو آمد، جامعۀ جهانی در رأس آن سازمان ملل آمد؛ هرچه که آمد این جنگ و خون‌ریزی مهار نشد و این از سبب بدبختی از آغاز هفت ثور بود که زمینۀ همین جنگ را مساعد ساخت.»
آقای سالنگی هرچند نشست استانبول را راه بیرون رفت از این بحران و رسیدن به صلح می‌داند اما می‌گوید که اگر طالبان حاضر به مذاکره در نشست استانبول نشوند، حکومت باید راه قیام سراسری را در پیش گیرد.
سیف‌الدین حکیمی که از پانزده سالگی سلاح بدست گرفته‌است، می‌گوید که حکومت و سیاسون باید به جنگ ذهنی میان خود پایان دهند و روی ایجاد یک اجماع سیاسی توافق نمایند.
او گفت: «سیاسون، اول هم‌نظر شوند و جنگ ذات‌البینی خود را دور کنند. پس از آن بروند به‌سوی دشمن که در برابر همه ما قرار دارد. ما باید دشمن را قانع بسازیم که این جنگ به نفع هیچ کسی نیست.»
با این حال، شماری از شهروندان کشور همبستگی میان مردم را در اوضاع حساس کنونی نیاز جدی می‌دانند اما هشدار می‌دهند که اگر طالبان بکوشند از راه زور به قدرت برسند، کشور وارد جنگ داخلی دیگر خواهد شد.
حبیب الله شاهی، باشندۀ کابل گفت: «مردم افغانستان را از ضد و بندها و جنجال‌های چهل ساله دور بدارند و مردم را به یک صلح و آرامش پایدار برسانند. امید داریم یک اجماع ملی را با همکاری کشورهای منطقه تشکیل بدهند.»
چند هفته پس از هشتم ثور سال ۱۳۷۱ میان گروه‌های مختلف مجاهدین جنگ داخلی در گرفت و این جنگ با ورود گروه طالبان به صحنه جنگ تقریباً ده سال ادامه یافت.
جنگ‌های داخلی در بیشتر در کابل متمرکز بود و پس از حضور طالبان در میدان‍‌های نبرد، این جنگ ها کم‌کم شماری دیگر از شهرها و مناطق افغانستان را هم فرا گرفت.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی
