کابل/۱دلو/فرهنگستان
جنگ و نابسامانیها روی بسیاری از بخشها در افغانستان اثر گذاشتهاند، عدهای هنرمندان با تصویر های شان مبارزه میکنند تا با فراگیری برخی از هنرها و بازتاب پیامهای صلح مردم آرامش از دست رفتهای شان را بازیابد.
سمیع فقیری، هنرمندی که برای گریز از نابسامانیها، به آموزش نقاشی و خوشنویسی دست میزند.
او به ۳۰ کودک و نوجوان در یک مرکز خصوصی نقاشی و خوشنویسی آموزش میدهد.
سمیع فقری میگوید: «ما برای اینها پرندههای زیبا و قشنگ را (برای نقاشی) میدهیم، طبعیت زیبا را میدهیم، جاهای تاریخی افغانستان را میدهیم که به تصویر بکشند و ذهنشان به یک دید زیبا برود، به یک زیبانگاری برود.»
زبیر احمد که دانشآموز صنف دوازدهم مکتب است، خوشنویس شدن را آرزوی بزرگ پنداشته است آرزویی که به باور این پسر هژدهساله، برای رسیدن به آن، باید فضای مطلوب داشت.
او میگوید: «یک خطاط، یک نقاش به یک آرامش و امنیت ضرورت دارد که کار خود را در آرامی، به خوبترین وجهش، انجام بدهد.»
چارسوی اتاق درسی این مرکز خصوصی با تابلوهایی با سوژههای متفاوت مزین شدهاند.
محجوبۀ چهاردهساله، دراین مرکز بیشتر به زیباییهای نقاشی باورمند است او میگوید: «دوست ندارم کُشتن و اینگونه چیزها را رسامی کنم! طبیعت و چنین چیزها را دوست دارم رسامی کنم.»
دنیای نُهساله، از دانشآموزان خُردسال این آموزشگاه است، از نخستین پیامی که میخواهد پس از خوشنویس شدن آن را بنگارد، میگوید: «میخواهم یک خطاط خوب شوم که به دیگران بنویسم که ما به صلح نیاز داریم.»
با آغاز روند مذاکرات صلح در قطر شهرهای بزرگ افغانستان بهویژه در کابل، نقاشی و پیامهایی به چشم میخورد که نابسامانیهای موجود در افغانستان را بازتاب میدهد.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی
