کابل/۲سنبله/فرهنگستان
برخی روانپزشکان گفتهاند که دختران دانشآموز در ماههای اخیر بیشتر نزد آنان مراجعه میکنند.
محمد صفا فرزهیی که از یکی از روانپزشکان در کابل است، میگوید که روزانه از میان صد بیماری که به او مراجعه میکند، نود درصد شان را دختران تشکیل میدهد که بیشترین شان دانشآموز اند.
او گفت: «ما اگر صد مریض را بررسی میکنیم، نود مریض خانمها و دخترخانمها هستند که بیشترین شان دانشآموزان و دانشجویان هستند. مشکلات جدی را که برای ما بیان میکنند، غمگینیهای بسیار شدید و انگیزه به خودکشی است.»
ذکریا بارکزی، یکی دیگر از روانپزشکان گفت: «ما بیشتر مشکلات رو حی و روانی را در بانوان بالای سن پانزده سال داریم. علتش در دو راستا است؛ آموزش و پرورش در راستای برنامههای مکتب است که تعطیل شده و زمینه را برای برای ناامیدی اینها مساعد ساخته و بالای سن ۱۸ و ۲۰، مشکلات بسته شدن دانشگاهها است.»
دختران دانشآموز میگویند از اینکه مکتبها به روی شان تا کنون بازگشایی نشده، اندوهگین اند و با فشارهای روحی و روانی روبهرو هستند.
صدف گفت: «کوشش کردم که به یک جایی برسم؛ اما در افغانستان بدبخت شدیم. از درس و تعلیم و همه چیز ماندیم.»
دانشآموزان و خانوادههای آنان از حکومت سرپرتس میخواهند که مکتبهای دختران را به گونهی فوری بازگشایی کند.
قدسیه، دانشآموز گفت: «خواست ما از طالبان همین است که دروازههای مکتب را باز کنند تا دختران در ترقی و پیشرفت کشور سهیم شوند.»
مسیحا، مادر یکی از دانشآموزان مریض گفت: «با دلخوشی خاصی به دانشگاه و مکتب خود میرفتند و اینکه دروازه مکتب بسته شد، دختران سخت افسرده شدند و گوشهگیر شدند.»
این در حالیست که دیدبان حقوق بشر چندی پیش در گزارشی از وضع محدودیتها بر بانوان در افغانستان انتقاد کرده، گفته بود که پس از روی کار آمدن دوبارهی طالبان، دختران در افغانستان از آموزش، کار و حضور در جامعه محروم شدهاند.
خبرنگار فرهنگستان از کابل
سمیع صدیقی