کابل/۱۳حوت/فرهنگستان
در هر حالت می‌رود سراغ نقاشی، او علی نجمی نام دارد نقاشی‌که می‌تواند حس ناخوش خود را با رنگ‌آمیزی تغییر دهد و به طبیعت، کوه و دشت، آب‌روان در نقاشی‌هایش جان بخشد. نجمی هم‌زمان با نقش‌کردن به موسیقی شاد و گاهی آرام گوش می‌دهد.
نجمی گالریی دارد که دیوارهای آن آراسته با بیشتر از ۵۰ تابلوی نقاشی است هر تابلو با دستان خود او کشیده شده، در نقاشی‌های او عشق، علاقه، خوش‌سلیقه‌گی و طرحی جدید دیده می‌شود. به‌گفته‌ی نجمی پشت هریک از تابلوهایم داستانی نهفته است.
با داخل‌شدن به‌گالری نجمی عطر خوش‌آیند از رنگ‌آمیزی تابلوها به‌مشام می‌رسد، نگاه انسان در میان جذبه‌های تابلوها سرگردان می‌ماند. هر تابلویی جذابیت خاص خود را دارد. با وارد شدنم به داخل گالری، او را در میان اثرهایش یافتم که غرق در آرامش بود و به‌تصویر زیبایی از روستا با خانه‌های گِلی زل زده و با احتیاط آن‌را تکمیل می‌کرد. تابلوها و طرز کار نجمی برایم تحسین‌برانگیز بود. سادگی و ظرافت، در تمام نقاشی‌های او دیده می‌شود و جاذبه‌هایش آرامش را در من تلقین می‌کرد.
در گالری نجمی نقش ونگار طبیعت درها، پنجره‌ها، انسان‌ها، بناهای تاریخی همه را ساده ولی هنرمندانه طراحی شده‌است. نقاشی‌های علی از رنگ‌های روغنی شفاف و بی‌الایش ترکیب شده است.
در زمان وارد شدنم به گالری، او را غرق در آرامش یافتم. او می‌گوید که آرامشی که او در نقاشی و کار روی آن نهفته، برایش خوش‌آیند است. او همان‌گونه که در نقاشی‌هایش به‌دنبال آرامش است، شخصیتش نیز آرام به‌نظر می‌رسد.
نجمی مرا به طرف پنج تابلویی با طرح‌های مشابه راهنمایی کرد. طرح تابلو به‌گفته‌ی خودش شکل ساده‌شده‌ی طبیعت است که با رنگ‌های مختلفی کار شده است. در این طرح شاخه درخت، آب‌روان ،روشنی آفتاب را نشان می‌دهد که از طبیعت گرفته شده است. این تابلو ها را در یک ردیف قراردارد. او با اشاره به تابلوی دیگرش می‌گوید: این نقاشی از رنگ‌های گونا گون؛ سفید، سیاه، آبی، لاجوردی ترکیب شده است.
این پنج‌تابلو به‌اندازه‌های برابر؛ ۶۰ در ۴۰ سانتی‌متر کار شده است.
نجمی نخستین کارهای هنریش را با یک سلسله عکس‌های برگرفته از طبیعت و چهره‌ای اشخاص از سال ۲۰۰۵ آغاز کرده که بیش از هزار اثر هنری پنسلی و روغنی در نخستین روزهای کاری خود نقاشی کرده است. تنه درخت، آب‌روان شاخچه گل، خانه‌های گِلی آبادی، پرنده در حال پرواز، تپه‌های موج دار، کوه و بیابان، بنا های تاریخی مانند؛ منار جام، بت بامیان و… در آثار او دیده می‌شود. این موضوعات مورد توجه هنوز در محور توجه علی است. نجمی از مکتب ریالیزم یا”واقعیت نگاری” پیروی می‌کند و نقاشی‌هایش بیانگر مکتب ریالیزم میباشد.
به دلیل مشکلات اقتصادی بیشتر آثارش را فروخته است. علی می‌گوید آثارهای هنرمندان افغانستانی در کشورهای خارجی فروخته می‌شود اما خودی افغان‌ها به دلیل مشکلات اقتصادی که دارند، نمی‌تواند این آثارها خریداری کنند و حتی شماری نان شب و روز به سختی پیدا می‌کند، “چی برسد آنها شوق و علاقه به تابلو داشته باشد.” او در ادامه از کم توجهی حکومت افغانستان می‌گوید که هم‌کاری آن‌چنان در زمینه رشد جوانان علاقه به نقاشی انجام نداده‌اند و بسیاری نقاشان به دلیل فقر ونداشتن درآمد، ازین هنر دست برداشته‌اند. او از حکومت می خواهد هنر نقاشی را بیشرفت دهند تا جوانان بتواند آثارهایش خودرا در نمایشگاه‌های بین‌المللی به نمایش بگذارد تا زمینه رشد جوانان در این عرصه شود.
هنر نقاشی در افغانستان پیشینه درازی دارد برخی از پژوهش‌گران هنر، اولین نقاشی های رنگ روغنی را به مغاره‌های بامیان نسبت می دهد که در اکثریت آثارهای هنرمندان نقاش، نقوش شده است. اما شکل بیشرفته‌تر این هنر با تاسیس دانش‌کده هنرهای زیبا در سال۱۳۴۵ توسط یک استاد برجسته مجسمه سازی(امان الله حیدرزاد) چهره جدی تر به خود گرفت. درس های نقاشی دانش‌کده زیر نظر استاد امان الله پارسا تدریس می‌شد. در دهه ۶۰ خورشیدی اولین گالری ملی افغانستان با آثاری هنری هنرمندان سراسر جهان به فعالیت آغاز کرد.
متاسفانه با شروع جنگ‌های داخلی و ظهور طالبان از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ تعداد زیادی از آثارهنری این گالری غارت شد و دانش‌کده هنرهای زیبا دانش‌گاه کابل به آتش کشیده شد. دیر زمان این دنشکده تعطیل بود، دولت جدید وحضور نیروهای نظامی بین المللی در افغانستان به وجود آمد و دانش‌کده هنرهای زیبا بعد از چند سال دوباره آغاز به فعالیت کرد.
پس ازآن هنرمندان افغانستان فعالیت های شان گسترده‌تر شد و درنمایشگاه های بین المللی آثار شان به نمایش گذاشتند. سرانجام در سال ۱۳۹۳ اولین گالری خصوصی در کابل با مدیریت هنرمندان بانوان گشایش یافت و از استقبال خوبی هنرمندان قرار گرفت.
کریمه مرادی- کابل
